Şanghay’da Ucuza Karın Doyurmanın Yolları

Bildiğiniz gibi Şanghay’da ziyaret edip, karnımızı doyurduğumuz restoranlarla ilgili olarak sizleri elimden geldiğince bilgilendirmeye çalışıyorum.. O yazılarda da belirttiğim gibi, bu restoranların fiyatları Türkiyedeki muadilleriyle karşılaştırıldığında çok pahalı görünmüyor olsa da, sürekli karnınızı buralardan doyurduğunuzda bütçenizi sarsabilecekleri de ortada..

Tabii ki bu restoranlar Şanghay’da dışarıda yemek istediğinizde elinizde olan tek seçenek değiller.. Çok daha ucuza karnınızı tıka basa doldurabileceğiniz alternatifler de mevcut.. Şanghay’da öğrenciyseniz, bütçeniz sınırlıysa, veya sınırlı olmasa bile para biriktirmek amacındaysanız ve yemek için çok fazla harcama yapmak istemiyorsanız, veya yemek konusunda sehirdeki tüm seçenekleri denemek isteyen biriyseniz bu alternatifleri denemelisiniz..

Aşağıda bu alternatifleri listeleyen yazıyı bulacaksınız.. Yazının orijinali Eren arkadaşımıza ait.. Yazının tamamına ulaşmak buraya, Eren’in sitesine ulaşmak için ise yan tarafta linkler bölümündeki Otostopçu linkine tıklamanız yeterli.. İşte Eren’in Şanghay tecrübelerinden faydalanarak kaleme aldığı Şanghay’da ‘gerçekten ucuza’ karın doyurmanın yolları..

İlk başta şunu söylemeliyim ki Çinliler gibi yaşayacaksınız. Bu insanlar ne yapıp edip dışarıdan yemeyi evde yemekten daha ucuza getirmiş durumdalar. Öğlen 12-1 gibi dışarıda olursanız sokakta, (ne kadar lüks olursa olsun işleten çinli ise) dükkanlarda Çinli dostlarımızın ellerindeki iki çubuk ile içinde sebze, et, makarna ve bunların kombinasyonlarını barındıran kullan at kaplara hararetli bir şekilde ataklarda bulunduklarını göreceksiniz.

Şimdi kıyaslayalım; dediniz ki ben onların yediğini yemem, evde sandviç yaparım daha ucuza gelir. Basit sandviç malzemeleri nedir ; peynir, domates, şarküteri ürünleri, ketçap, mayonez, hardal vs. Çinliler peynir yemiyor ve çikolatalı, muzlu filan çeşitleri dışında da üretmiyorlar. o zaman ne yapacaksınız? Carrefour, metro ve diğer ithal gıda satan marketlere gidip bir kalıp peynire 50-60RMB veriyoruz.  10RMB’lik de domates aldık diyelim. Ekmek olarak da 8RMB’ye satılan ekmeklerden kullandık her birinden 2 adet sandviç çıktı ve üç adet aldık. 94RMB’lik alışverişimizle toplamda 6 sandviç yapabildik. Her bir sandviç yaklaşık 16RMB’ye mal oldu. Üzerine 3-4RMB daha verip McDonalds’dan BigMac menü, illaki soğuk sandviç yiyeceğim diyorsanız 6-7RMB daha verip Subway’den gayet lezzetli bir tane edinebilirsiniz. Ayrıca 20-25RMB’ye ortalama bir lokantadan bir tabak yemek ve içeceğinizi alabilirsiniz.

Bunlar aslında gayet uygun fiyatlar ama bizim ulaşmaya çalıştığımız nokta bu değil. “Gerçekten” ne kadar ucuza karın doyurulabilir ve yediklerimiz lezzetli olur? (Sağlıklı ve temiz olmasına söz vermeden)

Lanzhou Lamian : Müslümanların işlettiği bir zincir. Her şubede aynı fiyat tablosu, aynı masalar aynı yiyecek seçenekleri.. Pilav üstü salçalı ve etli sebze karışımları, pilavla karıştırılmış daha küçük boyutlu et, sebze ve yumurta kombinasyonları, et suyu çorbası içinde yüzen el yapımı makarna(la mian), yine el yapımı makarna üzerine etli ve sebzeli karışımlar. Bunların yanı sıra jiaozi (çin mantısı deyip geçiyorum), tepside et yemekleri ve menüde olmayan(emin değilim) bir çeşit hamur işi (sanırım ismi bingzi diye geçiyor) şeklinde. Pilavlar ve makarnalar 5 ila 9RMB arasında değişiyor.  1.5RMB’ye kola, gazoz vs. alıyorsunuz. Karnınız kesin doyuyor çünkü yemekler biraz ağır ama Türk damak tadına çok yakınlar ve ödediğiniz hesap maksimum (bir tabak yemek + bir içecek) 10-11RMB.

Sokak Şişçileri: Çinde sokak şişçileri var ve bence gayet başarılılar. Bu insanların genelde çok ufak bir yerleri oluyor ve oraya malzeme koyuyorlar. Oturup yemek yediğiniz yer olarak mangalın civarına konuşlandırılmış olan masa ve sandalyeler kullanılıyor. Büyük bir kısmının süpermarketlerde dondurma ve donmuş gıda satılan o firavun lahiti gibi buz dolapları var ve şiş çeşitleri burada beğenimize sunuluyor. Tezgaha yaklaşıp bir adet sepet istiyorsunuz ve oradan kendi beğeninize göre kuzu şiş, dana şiş, tavuk şiş, sakatat şiş, kanat şiş, balık şiş, diğer deniz mahsülleri şiş, patlıcan, mantar, patates, diğer sebzeleri seçip mangaldaki amcaya ya da teyzeye götürüp ücretini ödüyoruz. Sonra bunlar pişip masamıza geliyor. Şiş başına fiyat seçiminize göre 1 ila 3RMB arasında oynuyor. Burada 15RMB’lik bir harcama ile karnınız doyuyor ve gayet de lezzetliler.

Uygurlar da sokak şişçiliği yapıyorlar ama onlar genelde koyun-kuzu şiş, yürek falan satıyorlar çok fazla çeşitleri yok ve bisiklet arkasına kurulmuş mobil bir mangalla günlerini kazanıyorlar. Uygurların kuzu şişlerini ya bir Uygur lokantasında ya da sokaktan denemek lazım çünkü baharatlarıyla beraber çok lezzetli ve isterseniz ramazan pidesine benzeyen bir ekmeğin arasına sandviç yapıyorlar. Bu sandviçin fiyatı şiş sayısına göre 6 ila 10RMB arasında değişiyor.

Kimbap & Lawson: Kimbap denilen kore işi suşi aslında. Çalışırken Shanghai’ın sokaklarını arşınlamam gerekiyordu. Otellere ve restoranlara ürün tanıtımı yapıyordum. İşte böyle günlerde acıktığım zaman ayak üstü atıştırmalıklarla açlık bastırma durumları da sık oluyordu tabii. Genelde imdadıma 24 saat açık marketlerin dolapları yetiştiği için orada satılanlar arasında beni çeken bir tek tabak kimbap ve dürüm kimbap olduğundan onlardan bahsedeceğim. Plaka halindeki yosunumuzu açıp bize bakan yüzeyini haşlanmış pirinçle kaplıyoruz. Bunu lavaş gibi düşünün. Sonra içine malzemelerimizi yerleştirip dürüm yapıyoruz. Rulomuzu sonra bir bıçak yardımıyla yaklaşık 2cm kalınlığında daireler şeklinde doğruyoruz. Bahsettiğim marketlerde bulabilecekleriniz genelde sebzeli, domuz jambonlu ve su ürünlü oluyor. Yengeçli bulabilirseniz sonuna kadar tavsiye ediyorum. Marketlerin dışında bir de sadece bunu yapan küçük arabalar oluyor. Orada hazır pişmiş şişler, sebzeler, şarküteri ürünleri ve ketçap mayonez bulunuyor. İçeriğini seçip gözünüzün önünde sardırıyorsunuz. Gayet lezzetli ve doyurucu. Fiyat ise en fazla 10RMB.

Fang BianMian: Bu Türkiye’de de var. Kutu ramen olarak biliniyor daha çok. 4-5RMB’ye bir kutu edinip içine sıcak su boca ediyorsunuz. 2dk bekleyip içinden çıkan çatalı ile afiyetle yiyorsunuz. Çok doyurucu değil ama pratik ve ucuz. Çindeki bir markanın acılısı ise Türkiye’de özlediğim tatlardan.

Sokaktaki diğer ıvır-zıvırlar: E tabi karnımızı ucuza doyurmak güzel ama sürekli aynı şeyleri yemek de bir süre sonra bayacaktır. O yüzden sokakta satılan diğer yiyeceklerin de tadına bakmadan dönmeyin ülkeye. İsimlerini bilmiyorum, bildiklerimi de unuttum ama bunların arasında sevdiğim bir iki tanesinden bahsedeceğim. Birincisi; ördek dürüm dediğim kızgın bir saca döküp pişirdikleri biraz fazla yağlı bir karışımdan ince bir krep yapıp içine önceden pişirilip didiklenmiş ördek etini ve salatalık, patates gibi fazladan bir iki sebzeyi koyarak yaptıkları dürüm. Yine en fazla 10RMB verirsiniz ama denemeden geçmeyin bence. İkincisi ise yine kendi hazırladıkları bir karışımı manuel olarak döndürdükleri bir saca döküp ince ve boyut olarak büyük bir hamur haline getiriyorlar. Sonra üzerine yumurta sürüp iyice pişince 4e katlayıp arasına sizin seçtiğiniz malzemeleri (yeşillik, mısır cipsimsi bir şeyler, acı soslar) yerleştiriyorlar. Benim zaman zaman kahvaltı olarak tükettiğim bir şeydi bu. Denenmeli bence.

İşte böyle.. Yukarıdaki yazılanlar dışında sizlerin de deneyip tavsiye edebileceği yemek seçenekleri varsa lütfen paylaşın.. Son olarak, yazıyı buradan yayınlamama izin verdiği için Eren’e teşekkürlerimi sunuyorum 🙂